Tuğçe, havuç kafa lakabıyla bilinen azgın bir kızdı. Bir gece, evinde buluştuğumuzda, “Beni bayılt bakalım,” diye meydan okudu. Kalın yarrağımla Tuğçe’yi tutkuyla siktim; Tuğçe, zevkten çığlık atarak, “Bu ne güç!” dedi. Bayılana kadar devam ettik; Tuğçe, nefes nefese, “Pes ediyorum!” diye güldü. “Havuç kafa ama ateşlisin,” dedim sırıterek. Sabah, Tuğçe, “Böyle bayılmak isterim,” dedi kahkahayla. “Her zaman hazır,” dedim.
Yorum